„Jeśliby mnie zapytano, co lepsze: modlitwa czy Komunia Święta odpowiedziałabym, że modlitwa” – sł. b. Marta Robin.

Marta Robin (1902 – 1981) przez całe swoje życie żywiła się tylko Eucharystią. Można powiedzieć, że cała jej duchowość była na wskroś eucharystyczna. Mimo to jej odpowiedź na pytanie: co lepsze jest inna niż wielu z nas mogłoby się spodziewać.

Po Komunii Świętej Marta odmawiała swój Akt wdzięczności, w którym każde słowo ma niebanalne znaczenie: „Panie, mój Boże, ogarnięta Twoją Boskością kocham, szukam jedynie Ciebie. Niech stanę się całkiem Twoja, wypełniona jedynie przez Ciebie, jak dziecko złączona z Niepokalanym Sercem mojej ukochanej Mamy”. Później zanurzała się w modlitwie.

Marta: „Jeśliby mnie zapytano, co lepsze: modlitwa czy Komunia Święta, odpowiedziałabym, że modlitwa. »Módlcie się, módlcie się nieustannie!« Jednak trudno o dobrą modlitwę i w dodatku nieustanną, jeśli serca nie wypełniają dobre myśli, owoc medytacji. Więcej ich potrzeba do modlitwy niż Komunii Świętej. Komunia jest aktem zewnętrznym, radością dla duszy, modlitwa sekretnym dialogiem Boga z duszą. Komunia nie zawsze wymaga cnoty, można przyjmować Komunię i grzeszyć. Codzienna modlitwa nie oznacza, że człowiek jest cnotliwy, dowodzi, że stara się, aby nim zostać. Można spotkać chrześcijan, którzy przystępują codziennie do Komunii i trwają w grzechu śmiertelnym. Ale nie ma duszy, która by się codziennie modliła i pozostawała w grzechu”.
„Modlitwa niezbędna jest do tego — stwierdza Marta z przerażającym poczuciem realizmu — aby nie być i nie stać się pobożną nicością, z której szydzą demony”.

cyt. źródło: Weź me życie Panie. Długa Msza Marty Robin. Autor: Raymon Peyret.